Wil je een deken haken, maar mag ze niet te moeilijk zijn? Wil je pure ontspanning met een prachtig resultaat? Hier is Lieke!!

Wat een heerlijk project om aan te haken was deze deken. Ik genoot van iedere minuut dat Lieke weer van de bank werd gepakt om er weer een aantal toeren aan vast te haken. Ze maakte me blij en, wat bij deze deken zo ontzettend fijn was, ze maakte me rustig.
Het is natuurlijk zo dat, als je je eigen projecten ontwerpt, het haken altijd een kwestie van puur genieten is. Het zou natuurlijk een beetje vreemd zijn om mijn blog te beginnen met: “Eigenlijk vond ik er niets aan om met deze deken bezig te zijn, maar het eindresultaat is best redelijk. Ik hoop dat jullie enthousiaster zullen zijn.”
Nee, ieder project dat ik online zet doet iets met me. Ik ben oprecht enthousiast over alles wat ik aan jullie laat zien. Wat mijn hartje niet sneller doet kloppen wordt uitgehaald en vervangen door andere kleuren, andere steken, ander garen of gewoon in de hoek gegooid. Haken is voor mij hobby, is ontspanning, ik wil er blij en gelukkig van worden.
Wel is het zo dat ieder project op een ander moment wordt gehaakt. Ook zijn de omstandigheden per project ook nog wel eens verschillend. Dit is mooi, want dit maakt dat er verschillende projecten, verschillende kleuren, verschillend garen en verschillende steken onder mijn handen vandaan komen. Heerlijk, die variatie!

Op het moment dat ik deze deken haakte had ik een hele hectische tijd achter de rug. Er speelde veel en verschillende emoties gingen door mijn hoofd en mijn lijf.
Mijn boek “Dekens enzo” was net uit. Ik had het er maar druk mee. Ik genoot er wel ontzettend van, maar het groeide me ook wel eens boven de pet.
Op de dag dat ik mijn boekpresentatie had, afgelopen 11 januari, werd de dochter van mijn zus, mijn nichtje, voor de laatste keer opgenomen in het ziekenhuis en overleed 11 dagen later na een lange periode van ziekte.
Toen kwam Corona en zette alles op zijn kop. Ik zag de kinderen een poos alleen maar via het videobellen (waar ik overigens zó dankbaar voor ben) en miste ze ontzettend. Boodschappen doen was lastig en alles was gewoon anders. 
Op 28 juni kregen we te horen dat onze Emiel zijn Mirjam te huwelijk had gevraagd. Hij ging letterlijk door de knieën voor haar . Hoe geweldig is dit?
En de drukte rondom het boek ging maar door. Het hield gewoon niet op. Superleuk allemaal en ik genoot, ondanks alles wat er ook speelde, met volle teugen. 
Op die momenten dat alle emoties die er waren door mijn lijf gierden, van heel verdrietig tot heel blij, vol energie of juist erg moe en gefrustreerd,  wilde ik haken, juist heel veel haken. Ik wilde alleen niet teveel nadenken. Het moest pure ontspanning zijn. Met het haken aan deze deken wilde ik rust creëren in mijn hoofd. Toch moest het wel een mooie deken worden. Een bijzondere deken…
Ik haalde mijn rondjes, gehaakt van de Colour Crafter, uit de kast en begon met het uitzoeken van de kleuren. Twee kleuren wilde ik, maar wel twee kleuren die dicht bij elkaar liggen. Uiteindelijk lagen er heel wat stapeltjes van 2 kleuren voor me en deze kleuren zijn het geworden. 
Rustig, mooi en een tikkeltje chic!

Ook de steek had ik al gekozen. Deze moest net als het garen zijn en net als de kleuren die ik had gekozen. Het moest allemaal kloppen bij wat ik op dat moment nodig had. Eenvoudig, rustig en heel erg mooi.
Het garen werd besteld en ik kon aan de slag. Het lukte in één keer. Niet één keer hoefde ik mijn werk uit te halen. Ik wist wat ik wilde en wat ik wilde werd het ook meteen!
Ik zat in een hoekje van de bank en genoot! Tijdens het haken kon ik mijn gedachten heerlijk laten gaan. Ik kon denken, ik kon bidden, ik kon tv kijken en heerlijk met Wilke praten over koetjes en kalfjes of dingen die er écht toe doen. 
Mijn deken groeide en werd steeds mooier. En ik werd steeds blijer. Wat haken toch niet kan doen!
Ondertussen werden er stappen gezet wat betreft het werk van Lossen & Vasten. Hierover schreef ik al verschillende keren in een blog of een Facebook berichtje. Heerlijk als alles zo op z’n plek valt.

Mijn deken was klaar, maar ik was nog niet klaar om haar online te zetten. Ze lag nog een poosje te pronken in mijn werkkamertje. Ik keek ernaar en kreeg steeds meer een glimlach op mijn mond. Deze deken is een deken van vele herinneringen. Tijdens het haken heb ik over veel dingen nagedacht.
Alles heeft inmiddels een plekje gekregen en het werd wel eens tijd om Lieke met jullie te delen! 
Lieke? Ja, deze dame kreeg de naam Lieke. Weer net zo mooi, eenvoudig en een tikketje chic als de deken die deze naam vanaf nu draagt.

Op zondag 20 september reden Wilke en ik naar Noordpolderzijl. We wilden graag het kwelderpad lopen. Een prachtige route helemaal boven in Groningen. Lieke ging mee…
Wat liepen we te genieten! Bergen zijn prachtig, het bos is geweldig, maar om eens een wandeling in de open ruimte te maken is ook echt fantastisch!!
We liepen tussen de koeien en de paarden en weer prachtige natuur. Dat is toch alleen maar genieten?

Hier waren genoeg mooie plekjes om mijn Lieke te fotograferen. De kleuren hier zijn perfect voor deze deken! Kijk maar eens mee…

Wat is ze toch mooi hè? Heerlijk haken, een prachtig resultaat en daarna nog eens een fantastische wandeling en geweldige foto’s.
Lieke, een heerlijk ontspannen haakproject!

Wil je Lieke ook gaan haken? Het patroon van deze deken staat nu in mijn winkeltje. Via deze link kom je meteen op de juiste plek terecht.
Ik hoop dat ze je dezelfde haakervaring zal geven als dat ze mij gaf!

Geniet van je hobby, geniet van het haken. Ik hoop je snel terug te zien hier, in mijn wereldje van Lossen & Vasten.